1:30 saat boyunca oynadığımız (ve yine de bitiremediğimiz) :) tek oyun olarak tarihe geçecek sanırım. Kendi adıma daha bir o kadar saat daha dolanırdım içeride yalan yok. Çünkü hikaye de bulmacalar da beni sardı, hiç sıkılmadım. Ama ev sahibimizi de azad etmek gerekiyordu bir noktadan sonra elbette. :)
Her ne kadar sıkılmasam da bu kadar oyalanmamız oyunun zor oluşundan ya da ısrarla ipucu istememiş oluşumuzdan değil de yönlendirmelerdeki aksaklıklar ve bizim oyuna özel (hazırlık sırasında yöneticinin gözünden kaçmış) bir iki hatadan kaynaklanıyor diyebilirim. Ev sahibimizin oyun sonrası "şunlar şunlar değişecek" dediği kısımlar değiştikten sonra oynamış olmayı dilerdim. Zira çok doğru noktalarda, çok gerekli değişiklikler planlanıyor. Bunlar yapıldıktan sonra gönül rahatlığı ile tavsiye edebileceğim bir oyuna dönüşebilir Gölgediyar ama şu andaki haliyle her bünyeye hitap etmeyebilir.