Ambulans… Siren sesleri… Uğultular…
Ölmek istedim. Babamın annemi öldürdüğü günden beri ölmek istiyorum. Ama birileri bana hep engel oldu. Bunlardan biri de sensin, biliyorum.
Gözlerimi kapatınca çocukluğumda oyun oynadığım verandayı görüyorum. Hepimiz çok mutluyduk. Annem ölmemiş, babam katil olmamıştı henüz. En mutlu günlerim bu verandada geçti. Ama sonra … Noya’yı, sevdiğim kadını öldürecek kadar bulanmıştı zihnim. O gün intihar etmeme izin vermediniz. Artık kendimi durduramıyorum. Şimdi bunun bedelini ödeyeceksiniz. Çünkü zihnimdeki sizi, sesleri susturamıyorum. Nerdesiniz? Benden kurtulabileceğinizi mi sanıyorsunuz?
PİN
Nerde kalmıştık? PİN kurtuldu, peki ya sen?
Şimdi Pin’in zihni daha tehlikeli ve daha karanlık…
Bu son şansın !