Bahçe kapısında göründü gölgesi. Nadiren çıkardı kapı önüne. Genelde hava almak, yada bir nefes daha nikotin doldurmak için ciğerlerine.. Yağmurluğunun kapşonunu yine burnuna kadar indirmişti. Perde arkasına saklanan komşularının korkuyla izlediği adam... Vedat....

En yakın arkadaşlarının ölümünden sonra insanlara olan öfkesini kendini evine hapsederek dindirmeye çalışmış yıllarca. Hatta birilerinin kahramanlığa bürünüp kapısını çaldığı ancak geri çıkamadıkları söylense de asıl akıllara takılan geceleri evinden yükselen garip sesler.. Evinin rutubeti omuzlarına sinmiş huysuz bir ihtiyar olan bu adamdan hoş bir karşılama beklemeyin...